Twierdza artyleryjska Hůrka jest unikalnym zabytkiem wojskowo-historycznym. Jest to jeden z pięciu fortów artyleryjskich, które zostały ukończone do września 1938 roku. Hůrka to kompleks pięciu budynków, tzw. domków z bali (w najwyższym stopniu odporności), które są połączone głęboko pod ziemią bardzo rozległym systemem korytarzy i hal (łączna długość 1,75 km). Mury obronne twierdzy były całkowicie zabezpieczone przed działaniem wszystkich znanych wówczas rodzajów broni.
Twierdza Hůrka obejmuje dwa zręby piechoty o ciekawej konstrukcji, zrąb artyleryjski (najmasywniejszy typ obiektu bojowego czechosłowackiej fortyfikacji), zrąb wejściowy oraz obiekt przeznaczony do instalacji obrotowej i wysuwanej wieżyczki strzelniczej (wymiar 666). Zręby Hůrka stały się celem dla tajnej broni III Rzeszy - pocisków przeciwbetonowych Röchling. Bardzo dobrze zachowany jest rozległy podziemny system twierdzy, który ukrywa przestrzenie głęboko pod powierzchnią, aby zapewnić długotrwałą walkę garnizonu. Można tu zobaczyć przestronne hale filtrowni, elektrowni, magazynów amunicji, koszar z kuchnią i ambulatorium, fortecznej kolejki wąskotorowej i wiele więcej. Podziemne pomieszczenia miały zapewnić bezpieczne zakwaterowanie dla ponad czterystuosobowego garnizonu.
Podczas wycieczki zwiedzający zobaczą rzadkie eksponaty: oryginalną przesuwaną bramę pancerną w wejściu, działającą pochyłą windę - pomost wagowy i lokomotywę z wagonami kolei wąskotorowej (z lat 50. XX wieku).
